Dzień Dziecka Zaginionego

Dzień Dziecka Zaginionego

Każdego roku 25 maja na całym świecie obchodzony jest Międzynarodowy Dzień Dziecka Zaginionego. To data, która ma przypominać o trwale zaginionych dzieciach i nastolatkach, a także o trudnej sytuacji, w której znaleźli się ich najbliżsi. Jak w poprzednich latach, również w tym roku w kampanię włączyło się Centrum Poszukiwań Osób Zaginionych Komendy Głównej Policji i Fundacja ITAKA – Centrum Poszukiwań Ludzi Zaginionych. Patronat nad wydarzeniem objęła Rzecznik Praw Dziecka Monika Horna-Cieślak.

Stąd w sobotę, 25 maja Warszawa rozświetliła się na niebiesko, a na ekranach w autobusach, w metrze oraz na zewnętrznych ekranach w przestrzeni miejskiej pojawiły się grafiki z numerem 116 000. To specjalny telefon w Sprawie Zaginionego Dziecka i Nastolatka. W akcję, jak zwykle, włączyło się wielu partnerów, którzy udostępnili swoje powierzchnie reklamowe nieodpłatnie, aby okazać solidarność rodzinom zaginionych dzieci, a także pomóc w rozpowszechnieniu informacji o Międzynarodowym Dniu Dziecka Zaginionego. Warto wiedzieć, że każdego dnia znikają bez śladu wiele dzieci również w naszym kraju.

W powiecie sochaczewski w tym roku było już kilka zgłoszeń o zaginięciach. Na szczęście te osoby zostały odnalezione. Jednak trafiają się osoby, których nie uda się odszukać mimo wielkich starań. Do dziś poszukiwany jest Krzysztof Dymiński, który w chwili zaginięcia rok temu miał 16 lat. Na Mazowszu jest też poszukiwana od prawie roku  16-letnia Elyzaveta Fitenko. Od prawie 24 lat bezskutecznie poszukiwana jest 17-letnia, w dniu zniknięcia, mazowszanka Katarzyna Domeracka.

Poszukiwania osób zaginionych a w szczególności dzieci, to jedno z priorytetowych zadań policji, dla której najważniejsze wyzwanie stanowi ochrona życia i zdrowia ludzi – zaznacza insp. Michał Białęcki, dyrektor Biura Kryminalnego KGP .

Z kolei Anna Jurkiewicz, prezes Fundacji ITAKA zaznacza, że w Polsce, w ostatnich latach odnotowuje się kilkanaście tysięcy zaginionych rocznie. Nie sposób więc nie mówić o tym zjawisku i pomijać go. W wielu przypadkach pomimo zastosowania wszelkich dostępnych sił i środków, do dziś nie odnaleziono niektórych osób.

Najtrudniej wspominać o tych zaginięciach, które dotyczą najmłodszej grupy – dzieci i nastolatków. Przygotowana przez nas kampania to nie tylko gest solidarności z ich rodzinami, ale także zapewnienie, że pomimo upływu czasu, wciąż szukamy nowych informacji i metod, które pozwolą na rozwiązanie każdej z tych spraw i  złagodzenie straty, z jaką mierzą się bliscy zaginionych. Każdy rodzic zna uczucie paraliżującego strachu o dziecko. Nie do wyobrażenia są zatem emocje, jakie towarzyszą rodzinom zaginionych dzieci, którzy, często przez całe lata, nie mają informacji na ich temat. Okazujemy im nasz szacunek i solidaryzujemy się z nimi w ich smutku. Chcemy, żeby świat pamiętał o dzieciach, które nie wróciły do domu i o tym, że ich bliscy wciąż na nich czekają – mówi prezeska ITAKI.

Statystyki pokazują, że problem zaginięć dzieci nie jest zjawiskiem marginalnym, a realnym i bardzo dotkliwym. Dlatego też, zdaniem Rzecznika Praw Dziecka wszelkiego rodzaju kampanie i działania informacyjne, które podkreślają problem i wskazują możliwości pomocy dla rodzin dzieci zaginionych, są szczególnie ważne. Każdego roku w Polsce zgłaszanych jest około 2 tys. zaginięć małoletnich. Znacząca większość odnajduje się już w pierwszej lub drugiej dobie od zgłoszenia. Zdarza się jednak, że pomimo zaangażowania sił, środków i metod, los zaginionego dziecka pozostaje nieznany. Jego bliscy żyją w stanie zawieszenia, nie znając odpowiedzi na wiele pytań i zastanawiając się, czy dziecko żyje i czy jest szczęśliwe.

Kampania ma na celu uwrażliwienie społeczeństwa na problem, jakim jest zaginięcie dziecka, a także podjęcie dyskusji o tym, co wspólnie można zrobić, aby takich spraw w policyjnych statystykach było jak najmniej.

Data 25 maja, jako Międzynarodowy Dzień Dziecka Zaginionego jest nieprzypadkowa. Tego dnia w 1979 roku, 6-letni Etan Kalil Patz wyszedł z domu w Nowym Jorku, aby po raz pierwszy samemu pójść do szkoły. Chłopiec nigdy nie dotarł nawet na autobusowy przystanek, z którego miał wyruszyć w dalszą drogę. Poszukiwania rozpoczęto natychmiast. Wizerunek chłopca pojawił się na pierwszych stronach gazet, w telewizji, na plakatach, a nawet na kartonach z mlekiem. Liczono, że im więcej osób usłyszy o sprawie, tym szybciej chłopiec się odnajdzie. W 1983 roku, prezydent Ronald Reagan ustanowił 25 maja Dniem Dziecka Zaginionego, a od 2001 roku, dzięki zaangażowaniu federacji Global Missing Children Network, Missing Children Europe oraz Komisji Europejskiej został on oficjalnie uznany za Międzynarodowy Dzień Dziecka Zaginionego. Symbolem tego Dnia jest kwiat niebieskiej niezapominajki, znaczący to, że bliscy nie zapominają i nie tracą nadziei na szczęśliwe zakończenie sprawy.

Centrum Poszukiwań Osób Zaginionych KGP powstało 15 kwietnia 2013 roku. Do głównych zadań tego Centrum należy m.in. bieżący, całodobowy monitoring wszystkich spraw zaginięć zgłaszanych na terenie kraju, a także wsparcie osobowe, techniczne i logistyczne jednostek organizacyjnych policji realizujących sprawy poszukiwawcze. CPOZ KGP odpowiada także za uruchomienie i obsługę techniczną i merytoryczną systemu Child Alert. Nr 116 000 Telefon w Sprawie Zaginionego Dziecka i Nastolatka, całodobowo prowadzi od 2009 roku Fundację ITAKA, finansowana przez MSWiA i Orange, którzy są partnerami telefonu. Połączenie jest bezpłatne. Numer 116 000 działa aktualnie w 32 krajach Europy i jest obsługiwany przez lokalnych operatorów.

(dane z KGP)

Fot. Pixabay

Share this content:

Opublikuj komentarz