Spichlerz odzyskał blask
Jeden z nielicznych sochaczewskich zabytków, którym jest spichlerz z początku XIX przy ulicy Głowackiego odzyskał swój dawny blask. Prace z jego renowacja były prowadzone równolegle z budową nowego sochaczewskiego osiedla mieszkaniowego „7 dzielnica”.
Jak wynika z naszych informacji w odnowionym budynku będzie mieściła się kawiarnia. W najbliższym czasie rewitalizacji zostaną poddane znajdujące się trochę dalej zabytkowe stajnie, także pochodzące z pierwszej połowy XIX wieku. Inwestor po ich renowacji planuje uruchomienie w nich punktów usługowych dla mieszkańców osiedla jak i osób odwiedzających pobliski park.
Przypomnijmy, że zarówno spichlerz jak i stajnie zostały wybudowane na początku XIX wieku przez rodzinę Błoszyńskich, ówczesnych właścicieli Czerwonki. To oni również wybudowali dwór, który przetrwał do naszych czasów w niezmienionym kształcie. Najprawdopodobniej autorem projektu czyli zabudowy folwarku jak i samego dworu był Hilary Szpilowski, który zaprojektował wielu klasycystycznych pałaców Królestwa Kongresowego przełomu XVIII i XIX wieku.
Warto również dodać, że pierwsze wzmianki o Czerwonce można odnaleźć w bulli papieża Urbana V z 1367 roku. Jak wynika z zachowanych dokumentów majątek w XIX wieku wielokrotnie zmieniał właścicieli. Błoszyńscy zarządzali nim do 1817 roku, kiedy to Czerwonka przeszła na własność marszałka powiatu błońskiego, Jana Nepomucena Toczyskiego. Sześć lat później, czyli w 1823, została sprzedana generałowi brygady Augustowi Radwanowi, który zmarł w 1831.
Wdowa po nim – Antonina Katarzyna Łączyńska – poślubiła gen. bryg. Stanisława Rychłowskiego i tym samym uczyniła go właścicielem dóbr. Od 1862 majątek był własnością rodziny Garbolewskich: Kazimierza Aleksandra, a następnie jego syna, Leonarda. Ostatnimi dziedzicami w Czerwonce byli Włodzimierz i Halina Garbolewscy. To właśnie Włodzimierz Garbolewski, pierwszy starosta sochaczewski w odrodzonej Polsce, zdecydował w 1921 roku o włączeniu części majątku do Sochaczewa, ale równie przekazaniu części dóbr na rzecz miasta. Były place pod budowę sochaczewskich szkół: Szkoły Rzemieślniczej przy ul. Józefa Piłsudskiego (tzw. „Osiemdziesiątka”), Gimnazjum Powiatowego (dzisiejsze Liceum Ogólnokształcące) oraz Szkół Powszechnych nr 1 i 3 przy ul. Ryszarda Kaczorowskiego. Wydzielił również plac pod budowę stadionu miejskiego przy ul. Warszawskiej.
W czasie II wojny światowej Czerwonkę zajęli Niemcy. W pałacu zamieszkał dr Hans Scheu, pełniący funkcję starosty sochaczewskiego. W 1944 r. pałac stał się siedzibą władz dystryktu warszawskiego. W pałacu rezydował generał Erich von den Bach, który dowodził stąd działaniami wojsk niemieckich przeciwko Powstaniu Warszawskiemu. Po zakończeniu wojny majątek o powierzchni prawie 1800 hektarów został rozparcelowany, a dziedziczka Halina Garbolewska została zmuszona przez władze komunistyczne do wyjazdu.
W latach 1945–1973 użytkownikiem dworu i otaczającego parku była Dyrekcja Technikum Ogrodniczego w Sochaczewie. W 1973 r. Urząd Miasta Sochaczewa przeznaczył dwór na siedzibę Państwowej Szkoły Muzycznej, która mieści się tu do dzisiaj.
Fot. Jerzy Szostak
Share this content:
Opublikuj komentarz